മരതകശീതളഛായയിൽ
ഉച്ചമയങ്ങുമ്പോൾ
ഒരു തണുത്ത സ്പർശം.
കാറ്റാണ്.
ഒരു നടയ്ക്കാഹ്വാനം.
ഊർജ്ജ്വസ്വലനാവുന്നു.
സൊറ പറഞ്ഞു നടക്കുന്നു.
മിനുസമുള്ള വഴികളുടെയറ്റത്തിൽ
ആകാശം മുട്ടുന്ന കുന്നു കാണുന്നു.
കാറ്റിനോടു മൽസരിച്ചോടുന്നു.
കാറ്റു ജയിച്ചോ, താൻ ജയിച്ചോ എന്ന്
മുകളറ്റത്ത് സന്ദേഹിച്ച് കിതക്കുന്നു.
കാറ്റ് വിശറി വീശിത്തണുപ്പിക്കുന്നു.
പിന്നെ,
കാൽക്കീഴിലെ ലോകത്തെ
ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു.
ജേതാവിൻ്റെ ചിരി ചിരിക്കുമ്പോൾ
വിയർത്തൊഴുകുന്നു.
കാറ്റ് മറഞ്ഞുപോയിരിക്കുന്നു.
ഉണരുമ്പോൾ സായാഹ്നമാകുന്നു.
വീണുപോയ, തളർന്ന ഇടംകൈ,
നേരെ വയ്ക്കുന്നു.
തളർന്ന ഇടംകാൽ,
ഊന്നുവടി തിരയുന്നു.
പൊഴിഞ്ഞ ഇലകൾക്കിടയിൽ
വീണുപോയ ഊന്നുവടിക്കായ്
കാറ്റിൻ്റെ കൈതേടി വിയർക്കുന്നു.
മുന്നിൽ കുത്തനെ ഉയർന്നുനിൽക്കുന്ന
വന്മലക്കപ്പുറം
ഒരു കാറ്റ്
വഴിയറ്റ് നിൽക്കുന്നു.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
No comments:
Post a Comment