Wednesday 30 October 2024

ഇല്ലായ്മ

 പോലെ എന്നതിൽ ഒരു ഇല്ലായ്മയുണ്ട്

നദി പോലെ എന്നതിലെ നദിയില്ലായ്മയും

കാറ്റു പോലെ എന്നതിലെ കാറ്റില്ലായ്മയും

പൂ പോലെ എന്നതിലെ പൂവില്ലായ്മയും

ജലം പോലെ എന്നതിലെ ജലമില്ലായ്മയും

നീ [നിന്നെ] പോലെ എന്നതിലെ നീയില്ലായ്മയും പോലെ

ഞാൻ പോലെ എന്നതിലെ ഞാനില്ലായ്മ

കാണാതായ എന്നെ തിരയുന്നു.


തേടൽ

തേടിയിറങ്ങുമ്പോൾ
കണ്ടെടുക്കുമെന്ന കാതലുറപ്പുള്ള
ബോധിവൃക്ഷശാഖകൾ
ഏതോ അജ്ഞാതദ്വീപുകളിൽ നിന്ന്
മന്ത്രവിരൽ നീട്ടി വിളിച്ചിരുന്നു.
മൂടൽമഞ്ഞിൻ വിരിമറയ്ക്കുള്ളിലെ
പാതികൂമ്പിയ തളിരിലമിഴികൾ
ധ്യാനഭാവം പൂണ്ടിരുന്നു.
ധ്രുവച്ചിറകുകളിൽ പറന്നണഞ്ഞൊരു
മായാദീപ്തി
ദൂരത്തെ കൺകെട്ടി മയക്കിയിരുന്നു.

വാക്കിൻ വിള്ളൽപ്പിളർപ്പുകളിലൂടെ
നോക്കുകൾ കൂലംകുത്തിയൊഴുകുന്ന
കിഴുക്കാം തൂക്കാം ഗർത്തങ്ങളിലൂടെ
പക്ഷിച്ചിറകു മുറിക്കുന്ന
നിശ്വാസക്കൊടുങ്കാറ്റിലൂടെ
കാഴ്ച മായ്ക്കുന്ന തിരമാലകളിലൂടെ
ഇനിയും കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ലാത്ത
കടും ചുവപ്പു നിറമുള്ള
ആ മാന്ത്രികദ്വീപിൽ
നീയുണ്ടാകുമെന്ന്
ഒഴുക്കിനെതിരെ തുഴഞ്ഞുള്ള
ദുർഘട തോണിയാത്ര.

പാതിവഴിയിൽ
തുഴത്തണ്ടൊടിച്ച്
അഗാധതയിലേക്കെടുത്തെറിയുന്ന
ജലപാതം.

കുത്തൊഴുക്ക് തകർത്ത
പാറക്കെട്ടുകൾക്കൊപ്പം
മുങ്ങിമറഞ്ഞ മായാദ്വീപിൻ്റെ
ഓർമ്മബാക്കിയായി
ചുഴിയിൽ മറയുന്നു,
കുതിർന്നുമിഴിഞ്ഞ ഒരേകനേത്രം


പിന്നെ
ജലത്തോളേറിയ ദലം പോൽ
അയാസരഹിതമായി
ഒഴുക്കിനൊത്ത് അങ്ങിനെ...



ആഴങ്ങളിൽ നിന്ന്
മെല്ലെയുയർന്നു വന്ന
ഇരു കൈകൾ
തോണിയിൽ പിടുത്തമിട്ടത്‌
അപ്പോഴാണ്.
വലിച്ചുയർത്തി നോക്കുമ്പോഴുണ്ട്
ചിരിയിൽ
തടാകപ്പരപ്പുകളുടെ ശാന്തതയൊളിപ്പിച്ച
ഒരുവൾ

പ്രകാശപൂരിതമായ
പവിഴദ്വീപിൻ തീരങ്ങളിലൂടെ
ഞങ്ങളിപ്പോൾ
കരം കോർത്ത് നടക്കുന്നു.
ശരൽക്കാലവർണ്ണങ്ങൾ
പാവാട ചുറ്റിയ
തീരജലത്തിൽ
ഒരൊറ്റ പ്രതിച്ഛായ
ഞങ്ങൾക്കൊപ്പം
ചിരിച്ചു നീങ്ങുന്നു.


















Monday 28 October 2024

പക്ഷികൾ വായിക്കപ്പെടുന്നത്‌...


തെളിഞ്ഞ ആകാശം

ചിറകു വിരിച്ചു പാറുന്നൊരു പറവയെ

സ്വാതന്ത്ര്യമെന്നു വായിക്കുമ്പോൾ,


കൺവാട്ടം പിടിച്ച്

അങ്ങുയരെ...

അങ്ങങ്ങുയരെ

അങ്ങ് മേഘങ്ങളോളം ഉയരെ

പറവപ്പൊട്ടിനെ കാണുന്ന

ഒരു കൂട്ടം കുഞ്ഞുങ്ങൾ

പരുന്തെന്ന്,

ഇരയെ റാഞ്ചാൻ ചുറ്റുകയാവാമെന്ന്...

അല്ലല്ല.. പ്രാവെന്ന്,

ഇറച്ചി രുചികരമെന്ന്...

തത്തയെന്ന്,

കൂട്ടിലിട്ടു മെരുക്കാമെന്ന്...

മൈനയെന്ന്,

പാട്ടു പാടിക്കാമെന്ന്...

കുയിലെന്ന്,

മറുമൊഴി കൂകാമെന്ന്...

പഞ്ചവർണ്ണക്കിളിയെന്ന്,

ഇരുട്ടിലടയ്ക്കാമെന്ന്...

കൗശലം  കവണയിൽ

കല്ലു  പായിക്കുന്നു.


ഭൂമിയെ സൗന്ദര്യമെന്നു വായിക്കുന്ന 

പറവക്കണ്ണുകളോ,

അങ്ങു താഴെ...

അങ്ങങ്ങു താഴെ....

അങ്ങു പാതാളത്തോളം താഴെ...

ചെറുമനുഷ്യരെ കാണുന്നു. 

അവരുടെ കല്ലുകളി കാണുന്നു. 


പേരറിയാപ്പക്ഷിയപ്പോൾ

ദിക്കുകൾ നിറയുന്ന  ചിറകുകൾ വീശി,

മേഘങ്ങളെ പറപ്പിച്ച്

അങ്ങകലെ..

അങ്ങങ്ങകലെ...

അങ്ങ് ചക്രവാളങ്ങളോളം അകലെ.

സുവർണ്ണവെളിച്ചം നെറ്റിയിലണിഞ്ഞ

ഒറ്റനക്ഷത്രം ലക്ഷ്യമാക്കി

പറന്നുപോകുന്നു.

Saturday 26 October 2024

വാനിറ്റി

 വാനിറ്റി - ദുരഭിമാനം!!


ഇരയായിരുന്നു ഞാനതിന്-

പേരിന്നാഭിജാത്യത്താൽ.

രൂപസൗകുമാര്യത്താൽ.

സമൂഹമേകും മൂല്യത്താൽ.


സ്വന്തമാക്കിയിരുന്നു ഞാൻ-

ക്രെഡിറ്റ് കാർഡുകളെ, 

ചെക്ക് ബുക്കുകളെ,

വിലയേറിയ മൊബൈൽ ഫോണിനെ,

ബ്രാൻ്റഡ് സൺ ഗ്ലാസുകളെ,

മെയ്ക്കപ്പ് സെറ്റുകളെ.


ഒതുങ്ങിയ എൻ്റെ ഉടലിനെ 

ചുറ്റിയിരുന്നു ലോകം-

ഫ്ലൈറ്റുകളിൽ, 

കാറുകളിൽ,


എൻ്റെ സാന്നിധ്യമഹങ്കരിപ്പിച്ചിരുന്നു,

ഫൈവ് സ്റ്റാർ ഹോട്ടലുകളെ,

ജിമ്മുകളെ,

ഡാൻസ് ബാറുകളെ.


എന്നെ അലങ്കാരമാക്കിയിരുന്നു,

ഒഫീഷ്യൽ മീറ്റിങ്ങുകൾ.


എന്നിൽ തിളങ്ങിയിരുന്നു-

ഇരവുകളിലെ

കാൻ്റിൽ ലൈറ്റ് ഡിന്നറുകൾ.



എന്നിലൂടെ 

കണക്കുകൾ എഴുതിത്തള്ളിയിരുന്ന

കുലീനവർഷങ്ങൾ!!



കാലമിപ്പോൾ

അവർഗ്ലാസ് കീഴ്മേൽ മറിക്കുന്നു.

ജരകൾക്കൊപ്പം 

ചൊരിമണലിൽ

ഞാൻ ഭൂമിയുടെ മറുപുറത്തേക്ക്

തിരസ്കൃതയാവുന്നു.


അകാലത്തിൽ ചുളിവു വീണ

നെയിൽ പോളിഷ് ഇടാത്ത

വിണ്ടുപൊട്ടിയ നഖങ്ങളുള്ള 

ഏതോ കൈകളാൽ

ഞാൻ കോരിയെടുക്കപ്പെടുന്നു.

നന്ദിമിടിക്കുന്ന  

നെഞ്ചോടു ചേർക്കപ്പെടുന്നു.


ജീവിതം എന്നെ

താലോലിച്ചാശ്ലേഷിക്കുന്നു. 


ഇന്ന്,

കാലഗണനയില്ലാത്ത തിരക്കുകളാൽ

കുത്തിനിറയ്ക്കപ്പെടുന്നു,

എൻ്റെ പ്രഭാതങ്ങൾ.



നാട്ടിൻപുറവും 

പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞ റോഡും

സർക്കാർ ബസും 

കുലുങ്ങിക്കുലുങ്ങി ടൗണിലേക്കും 

തിരിച്ചുമുള്ള യാത്രകളും

എൻ്റെ ലോകത്തെ ചുറ്റുന്നു.



രണ്ടറ്റം മുട്ടാത്ത കണക്കുകൾ

എൻ്റെ ഭാരം വർദ്ധിപ്പിച്ച്

ഏറ്റുന്ന തോളു പറിക്കുന്നു. 


ചോറ്റുപാത്രത്താൽ, 

കുപ്പിവെള്ളത്താൽ,

കമ്പി പൊട്ടിയ കുടയാൽ,

അമ്മയ്ക്കു വാങ്ങാനുള്ള കഷായത്തിൻ്റെ

ഒഴിഞ്ഞ കുപ്പിയാൽ ഒക്കെ

മഹോദരം ബാധിച്ച്   വയർ വിള്ളുമ്പോൾ

പൊട്ടിയടരായ ഒരു ബ്രാൻ്റ് നെയിം

എൻ്റെ പള്ളയിലിരുന്ന്

ചിറി കോട്ടുന്നു.


എന്നിട്ടും നിറവോടെ ഞാൻ 

തിരക്കിട്ടോടുന്നു;

ബ്രാൻ്റഡ് ആകാത്ത ഒരുപാടു നെടുവീർപ്പുകളെ 

കുത്തിനിറച്ച്

ഇപ്പോൾ ഇതുവഴി ഒരു വണ്ടി വരും

അതു പിടിക്കേണ്ടതുണ്ട്.

വൈകിപ്പോയിയെന്നാൽ

അധികാരഗർവ്വിനു മുന്നിൽ

തലകുനിച്ചു നിൽക്കേണ്ടി വരുന്ന 

മാനിയായ ഒരുവളുടെ

[ദുരയില്ലാ] അഭിമാനം

കാക്കേണ്ടതുണ്ട്.





Thursday 17 October 2024

സമ്പൂർണ്ണരുചിയിൽ പാകപ്പെടേണ്ടതിൻ്റെ പാചകവിധികളിൽ ചിലത്

 നാലുപുലർച്ചക്കു പാതിയുറക്കത്തെ

കുമ്പിൾ ജലം മുക്കിയുണർത്തി വിടും.

'അടിച്ചുതളിച്ചുചിതം' വരുത്തി,

ഐശ്വര്യമുള്ളിൽ കുടിയിരുത്തും.

'അടുക്കളപ്പൂങ്കാവന'ത്തിലേറ്റും.

പുകയൂതി കത്തിക്കും വിറകടുപ്പിൽ

പല മൺകലങ്ങളിൽ ഞാൻ പൂത്തിടും.

കല്ലിലരച്ച മസാലക്കൂട്ടിൽ

ഏറെ രുചിയോടെ  ഞാൻ വിളയും.

അഴുക്കിനെ പാടെയിളക്കി മാറ്റാൻ

അലക്കുകല്ലിന്നരികിൽ സോപ്പിൽ മുക്കി

കുന്നുപോലെന്നെ കുതിർത്തി വയ്ക്കും. 

പിന്നെ കുളിച്ചു കുറിയണിയിച്ചിടും.

ഈറനിറ്റുന്ന കാർക്കൂന്തൽത്തുമ്പിൽ

തുളസിക്കതിരൊന്ന് ചാർത്തിച്ചിടും.

ഏലക്കയിടിച്ചിട്ട്, പാകത്തിനു പാൽ ചേർത്ത്,

കടുപ്പത്തിലെന്നെ കപ്പിൽ നിറയ്ക്കും.

ഏഴര എന്നെന്നിൽ അലാറമുണരും; അപ്പോൾ, 

നിന്നെ പുണരും പുതപ്പു നീക്കി

മെല്ലെ ഞാൻ നിന്നെ വിളിച്ചുണർത്തും.

ആവി പറക്കുന്ന എന്നെ നീട്ടും.

കടുപ്പവും രുചിയും കെങ്കേമമെന്ന്

തൃപ്തിയോടെന്നെ നീ സ്വീകരിക്കും; ശേഷം, 

'സമ്പൂർണ്ണസ്ത്രീ'പ്പട്ടം എടുത്തു ചുറ്റി,

നിറവോടെ ഞാൻ തിരികെ നടക്കും.

വാ പൊത്തിച്ചിരിക്കുന്ന മിക്സിയെ, ഗ്രൈൻ്ററെ

വാഷിങ്ങ് മെഷീനെ, ഗ്യാസ് സ്റ്റവ്വിനെ,

കണ്ടില്ലയെന്നു നടിക്കും; പിന്നെ

നിൻ റ്റൂത്ത്ബ്രെഷിൽ പേസ്റ്റ് തേച്ചൊരുക്കും.

ചേരുന്ന വസ്ത്രം തിരഞ്ഞെടുക്കും.

ഇസ്തിരിയിട്ടെന്നെ നിവർത്തി വയ്ക്കും; പിന്നെ

ഹാങ്ങറിൽ  'അറ്റ്‌-റ്റെൻഷ'നിൽ തൂങ്ങി നിൽക്കും.

ചുളിവില്ലാതെ എന്നെ നീയണിയും; കാണാ-

പ്പുരുഷക്കിരീടമെടുത്തു വയ്ക്കും. ശേഷം,

തല വാനിൽ തൊട്ടു നടന്നു പോകും.







Tuesday 15 October 2024

നീ നർത്തകി

 നീ വിൺനർത്തകി 

നിൻ്റെ വിരലുകളിൽ 

ഹംസങ്ങൾ

ചിറകടിച്ചു പറക്കുന്നു.

നിൻ്റെ അധരങ്ങളിൽ

പ്രാവിണകൾ  കുറുകുന്നു.

മിഴികളിൽ  

ഇണമയിലുകൾ കൊക്കുരുമ്മുന്നു


നീ  സാഗരനർത്തകി

നിൻ്റെ വാക്കുകളുടെ ലവണങ്ങളിൽ

നക്ഷത്രമൽസ്യങ്ങൾ നീന്തുന്നു

നോക്കിൻ്റെ ദ്വീപുകളിൽ

പവിഴങ്ങളും മുത്തുച്ചിപ്പികളും

രഹസ്യങ്ങളൊളിപ്പിക്കുന്നു.

ഉടയാടഞൊറികളിൽ

മൽസ്യകന്യകൾ 

കസവു തുന്നുന്നു.


നീ ഋതുനർത്തകി.

നിൻ്റെ ഊഷ്മളശ്വാസത്തിൽ

വസന്തം 

തേരേറിയണയുന്നു.

മുടിയിഴകളിൽ 

മുല്ലവല്ലികൾ തളിർക്കുന്നു.

കാൽച്ചുവട്ടിൽ

പനിനീർപ്പൂ

മെത്ത വിരിക്കുന്നു. 

ചുണ്ടുകളിലെ മദഗന്ധത്തിൽ

ഏഴിലം പാല

പൂക്കുന്നു.




നീ കാവ്യനർത്തകി

രാവിലും പകലിലും

ഋതുസന്ധ്യാനേരത്തും

എൻ്റെ കനവിലും

നിനവിലും

നീ നൃത്തമാടുന്നു. 







ചെറ... ആഴി...

 അങ്ങേ ചെറയിൽ നീയുണ്ട്. 

വെള്ളിച്ചായമിറ്റിച്ചിറ്റിച്ച്

നിലാവ്‌ നിൻ്റെ

രജതരേഖാരൂപമെഴുതുന്നുണ്ട്‌.


ഇങ്ങേ ചെറയിലെ ഇരുട്ടിൽ

ഞാനുണ്ട്‌.

മന്ദം വീശുന്ന കാറ്റ്

നിൻ്റെ ഗന്ധത്താൽ

എന്നെ വരക്കുന്നുണ്ട്‌.


നമുക്കിടയിൽ 

ഈ കായലുണ്ട്‌.

ഉള്ളിൽ

നക്ഷത്രത്തിര തല്ലും

ആഴിയുണ്ട്. 

ആഴത്തിലെവിടെയോ മുങ്ങിക്കിടപ്പുണ്ട്‌,

നിന്നിലേക്കെന്നിലേക്കുള്ള തോണി. 

മുങ്ങിയെടുക്കുവാനാകാതെ,

നനയാതെ,

അക്കരെ ഇക്കരെ

നമ്മളുണ്ട്. 

മൂകരായ്

രണ്ടു ചെറകളുണ്ട്.  

പരൽപ്പിടച്ചിൽ

 എന്നിട്ടുമയാൾ 

വലയെറിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.

വീശിയെറിഞ്ഞ വലയിൽ

നിറഞ്ഞുപുളയുന്ന നിലാപ്പരലുകളെ

വെറുതെ

വഞ്ചിയിൽ കുടഞ്ഞിട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.

വഞ്ചിയിൽ ഓളം തല്ലുന്ന 

ഇത്തിരി വെള്ളത്തിൽ

പരലുകളോടി നടന്നു


നേരം പുലർന്നു. 

രാ കടൽക്കാക്കകൾ

അയാളുടെ കണ്ണിലെ പരലുകളെ

റാഞ്ചി പറന്നു. 

തീരമണഞ്ഞ വഞ്ചിയുടെ 

പഴകിപ്പൊളിഞ്ഞ പടിയിലിരുന്ന്

ഇത്തിരി വെള്ളത്തിൽ

കുഞ്ഞുകാലുകളിളക്കി

അയാളുടെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ

പരലുകളെ തിരഞ്ഞു. 


തല കുനിച്ചിരുന്ന് അയാൾ

പൊട്ടിയ ഇരുട്ടിൻ്റെ കണ്ണികൾ

തുന്നിക്കൊണ്ടിരുന്നു.


ഇരുൾക്കണ്ണികൾ ഭേദിച്ച

പരലുകൾ 

വാനമാകെ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

വാനമപ്പോൾ

മഴ വീശിയെറിഞ്ഞു. 


മഴക്കണ്ണികളിൽ പൊതിഞ്ഞ്

അയാളും

കുഞ്ഞുങ്ങളും

അയാളുടെ ഓലക്കുടിലും. 


വലയിലിപ്പോൾ 

നിറയുന്ന പരൽപ്പിടച്ചിൽ



Thursday 10 October 2024

ഇപ്പോൾ കിട്ടിയ വാർത്ത

 ഇപ്പോൾ കിട്ടിയ വാർത്തയിൽ

പത്രക്കടലാസിൽ 

അയാൾ കമിഴ്ന്നു കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു;

ചുറ്റും ചോരക്കളം തീർത്ത്

പുറകിലൊരു കഠാര

എഴുന്നു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.



പേർ അത്രമേൽ സുപരിചിതം

ഇൻസെറ്റിലെ പടത്തിലെ മുഖം,

അത്രമേൽ സുപരിചിതം. 

എന്നാലോ..

വാർത്തയിലെ അയാൾ ഒട്ടും പരിചിതനല്ല.

കള്ളക്കടത്തുമാഫിയ അംഗമത്രേ

സ്വർണ്ണക്കടത്തിനിടയിൽ കുത്തേറ്റത്രേ!!


നോക്ക്, ഇത് നിങ്ങളല്ല

പത്രവാർത്തയിൽ കമിഴ്ന്നു കിടക്കാതെ, 

എൻ്റെ  കൈപിടിച്ചെഴുന്നേൽക്ക്.

ഈ വാർത്തയിൽ

നിങ്ങളില്ല എന്ന് 

ഉറക്കെയലറ്


വിറക്കുന്ന എൻ്റെ കൈ അയാൾ പിടിച്ചില്ല

ഇത് 'മുൻ കൂട്ടിയെഴുതപ്പെട്ട'തെന്നും

'നിനക്കു തിരുത്താനാവാത്തതെന്നും'

അയാളുടെ നിശ്ശബ്ദത കമിഴ്ന്നു കിടന്നു.


പകച്ചു നിന്ന് സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. 

എൻ്റെ മൊബൈൽ ഫോൺ എവിടെ?

ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ കൂടെയിറങ്ങി വന്ന 

കാമിനിയെവിടെ?

അവൾ കൊണ്ടു വന്ന ബാഗും 

ഞങ്ങൾ വന്ന ബൈക്കുമെവിടെ?

അയ്യോ... എൻ്റെ നിഴലെവിടെ?


കഠാരക്കുത്തേറ്റ് ചോരയൊലിപ്പിച്ചു കിടന്ന

പ്രഭാതവാർത്തയിൽ നിന്ന്

ഉയർന്നെഴുന്നേറ്റുപോരാനാകാതെ

അയാളുടെ നിഴൽ

അനക്കമറ്റു കിടന്നു.


Friday 16 August 2024

സ്റ്റോപ്പില്ലാത്തിടത്തു നിന്നും ചാടിക്കയറുന്നവർ

 സ്റ്റോപ്പില്ലാത്ത ഒരിടത്തു നിന്ന്

പെട്ടെന്നാണൊരുവൾ

വണ്ടിക്കകത്തേക്ക്

ചാടിക്കയറിയത്.

വെപ്രാളത്തിനിടയിൽ

പിടിവിട്ട്

ഭാരമേറിയ അവളുടെ ഷോൾഡർ ബാഗ്

പുറത്തേക്ക് തെറിച്ചു വീണു.

സ്വാഭാവീകമായും അവൾ

ആദ്യം സ്തബ്ധയായി

പിന്നെ വിഷണ്ണതയോടെ 

വണ്ടിക്കകത്തെ

ഒന്നാമത്തെ സീറ്റിൽ ഒന്നാമതായിരിക്കുന്ന 

ആളെ നോക്കി.

അയാളുടെ മുഖത്ത് ചിരി.

രണ്ടാമത്തേയാളുടേയും 

മൂന്നാമത്തെയാളുടേയും മുഖത്ത് ചിരി

നാലാമത്തെയാളുടേയും അഞ്ചാമത്തെയാളുടേയും

മുഖത്ത് ചിരി

ഒന്നാമത്തെ ബോഗിയും

രണ്ടാമത്തെ ബോഗിയും ചിരി

മൂന്നാമത്തെ ബോഗിയും നാലാമത്തെ ബോഗിയും ചിരി

തീവണ്ടി മുഴുവൻ ചിരി

അവളോ ചിരിയോചിരി


ചിരിച്ചുചിരിച്ചുകിതച്ച്

താളത്തിൽ

മെല്ലെ നീങ്ങുന്ന വണ്ടിയും

വണ്ടിയിൽ ചിരിച്ചുനീങ്ങുന്നവരും

പ്രതീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്,

സ്റ്റോപ്പില്ലാത്ത ഒരിടത്തു നിന്നും

മറ്റൊരുവനോ മറ്റൊരുവളോ

എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും 

വണ്ടിയിലേക്ക് ചാടിക്കയറാമെന്ന്

സ്വാഭാവീകമായും അവരുടെ തോൾസഞ്ചി

പിടിവിട്ടു താഴെ വീഴുമെന്ന്.

സ്വാഭാവികമായും ട്രെയിൽ നിറയെ

അപ്പോഴുമൊരു ചിരിയുണ്ടാകുമെന്ന്.

സ്വാഭാവികമായും

ആ ചിരി

അപ്പോൾ വണ്ടിയിൽ ചാടിക്കയറിയവനിലേക്ക്/ അവളിലേക്ക്

സംക്രമിക്കുമെന്ന്.

അവരുടെ 

ചിരിതാളങ്ങൾ കൂടി അവാഹിച്ച് 

മന്ദം നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കും,

ഒരിടത്തും സ്റ്റോപ്പില്ലാത്ത ആ ട്രെയിനെന്ന്



 

Wednesday 7 August 2024

ആവേഗം

തികച്ചും സാധാരണമായിരുന്നു, 

ആ വൈകുന്നേരവും

പ്രണയം മറന്നുപോയ

അയാൾ

അന്നും പതിവുപോലെ

ദിനാദ്ധ്വാനവിയർപ്പ്

വീശിവീശിയാറ്റിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

പ്രണയം മറന്നുപോയ

അയാളുടെ ഭാര്യ

അടുപ്പൂതിയൂതി

പുക നിറച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

പ്രണയം മറന്നുപോയ

അയാളുടെ പിതാവ്

മണ്ണിൽ കിളക്കുകയോ

കൃഷി നനക്കുകയോ

ബീഡി വലിച്ച് 

തെക്കോട്ടു നോക്കിയിരിക്കുകയോ ചെയ്തിരുന്നു,

പ്രണയം മറന്നുപോയ

അയാളുടെ അമ്മ

പുല്ലു വെട്ടുകയോ

കുട്ട നെയ്യുകയോ

കാൽ നീട്ടിയിരുന്ന്

കുഴമ്പു തേക്കുകയോ ചെയ്തിരുന്നു.

പ്രണയമെന്തെന്നറിയാത്ത

അയാളുടെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ

തേഞ്ഞുതീർന്ന റബ്ബർച്ചെരുപ്പിൻ്റെ

ഒറ്റച്ചക്രവണ്ടിയോട്ടി 

കളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.


ശേഷം 

പ്രകൽ മാഞ്ഞു

രാത്രിയായി

രാത്രി മാഞ്ഞു

പകലായി


തികച്ചും അസാധാരണമായിരുന്നു, 

ആ ദിവസം

എങ്ങും പ്രണയക്കാറ്റടിച്ചിരുന്നു.

അയാളന്ന് വിയർത്തില്ല.

ഭാര്യ അടുപ്പൂതിയില്ല.

അച്ഛൻ മണ്ണിൽ കിളക്കുകയോ

കൃഷി നനക്കുകയോ

ബീഡി വലിക്കുകയോ ചെയ്തില്ല

അമ്മ പുല്ലുവെട്ടുകയോ

കുട്ട നെയ്യുകയോ

കാൽ നീട്ടിയിരുന്ന്

കുഴമ്പു തേക്കുകയോ ചെയ്തില്ല

കുഞ്ഞുങ്ങളെ ആരും

ഉറക്കെഴുന്നേൽപ്പിച്ചില്ല.


നാളേറെയായി ഒതുക്കിവച്ച

പ്രണയാവേഗങ്ങൾ

കടിഞ്ഞാൺ പൊട്ടിച്ചു കുതിച്ച 

തലേ രാത്രിയിൽ

ഉറങ്ങാതൊരു മലയും പുഴയും

തമ്മിൽ കെട്ടിപ്പുണർന്നു പുണർന്ന്

മണ്ണുനീളെ 

പുതിയ സ്നേഹഗാഥകൾ

രചിച്ചൊഴുകി.


പെയ്തുതോർന്ന

പ്രണയത്തിനൊടുവിൽ

പുഴ

അമ്മഭാവം പകർന്നു.

തൊട്ടിലാട്ടി.

താരാട്ടുപാട്ടിലലിഞ്ഞ്

അവരെല്ലാം

ഉറക്കമുണരാതുറങ്ങി.









Thursday 18 July 2024

നിശ്ചലമാണ്

ലോകം നിശ്ചലമാണ്


കാറ്റുവീശുന്നുണ്ട്

പുഴയൊഴുകുന്നുണ്ട്

കിളി പാടുന്നുണ്ട്

ഇലകളാടുന്നുണ്ട്

എന്നിട്ടും

എങ്ങും നിശ്ചലമാണ്.


ട്രെയിൻ പായുന്നുണ്ട്

കുതിരവണ്ടി കുതിക്കുന്നുണ്ട്

തെയിംസിലൂടൊരു കപ്പൽ 

തീരമടുക്കുന്നുണ്ട്.

റ്റവർ ബ്രിഡ്ജിനെ 

റാഞ്ചിയെടുത്തൊരു

കടൽക്കാക്ക പറക്കുന്നുണ്ട്.

ബിഗ് ബെന്നിൻ്റെ സൂചിക്കാലുകൾ

സമയം തെറ്റാതോടുന്നുണ്ട്. 

ലണ്ടൻ ഐയ് ചക്രം

മെല്ലെ ചലിക്കുന്നുണ്ട്.

എന്നിട്ടും 

ഈ നിമിഷം നിശ്ചലമാണ്. 


ഹൃദയം ഫ്രെയിമിട്ട

ചിത്രത്തിനുള്ളിൽ

നീ നിശ്ചലമാണ്.

കരവലയത്തിലൊതുക്കി നീ

നെഞ്ചോടു ചേർക്കുന്ന

ഞാൻ നിശ്ചലമാണ്.

അസ്തമയവർണ്ണങ്ങളിൽ ബ്രഷ് മുക്കി

സൂര്യൻ വർക്കുന്ന

നമ്മുടെ ചിത്രം നിശ്ചലമാണ്.

നമുക്കിടയിൽ ചുരുങ്ങിയൊതുങ്ങിയ

ദൂരം നിശ്ചലമാണ്.

സ്ഥൈര്യമറിയാത്ത കാലം മാത്രം

ആ ഫ്രെയിമിനെ തൊട്ടനക്കാതെ

വഴിമാറിയോടുന്നു.



Thursday 11 July 2024

ബുക്ക്മാർക്ക്

സായാഹ്നം.

വായനാമുറി.

ഷെൽഫിൽ അലസമിരിക്കുന്നു,

പുസ്തകങ്ങൾ.


വലിച്ചെടുത്തു തുറക്കുമ്പോൾ

ഒന്നിൽ,

ചിറകുവിരിച്ചുപറന്നയിടങ്ങളെ

അടയാളപ്പെടുത്തി,

ഒരു തൂവൽ.


കാറ്റ്,

പൊഴിഞ്ഞ ചിറകുകളെ

കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു

അറിയാതെ പോയ ദൂരങ്ങളിലേക്ക്

പറത്തുന്നു.

അകലെ,

ചക്രവാളങ്ങൾ തേടി.

ഒരു പക്ഷി പറന്നു പോകുന്നു.


നീലയിൽ, മഞ്ഞയിൽ, ചുവപ്പിൽ, ഓറഞ്ചിൽ

ചക്രവാളമിപ്പോൾ

താളുകൾ മറിക്കുന്നു.

ഒരു താളിൽ നിന്നും മറുതാളിലേക്ക്

തുടർച്ചയായി

പക്ഷികളെ വായിക്കുന്നു.

അവസാനകിളിയേയും വായിച്ച്,

പുസ്തകമടക്കുമ്പോൾ,

വായനാമുറിയുടെ

പടിഞ്ഞാറോട്ട് തുറക്കുന്ന ജാലകങ്ങൾ അടച്ച്

ഞാനെൻ്റെ

ചാരുകസാലയിൽ

ചാഞ്ഞിരിക്കുന്നു.


ധ്രുവങ്ങൾ ചുറ്റിവന്ന

ഒരു പറ്റം ദേശാടനക്കിളികൾ

ഒരിക്കലുമടയ്ക്കാത്ത കിഴക്കേ ജന്നലിലൂടെയപ്പൊൾ

കൂട്ടത്തോടെ പ്രവേശിക്കുന്നു.

നെഞ്ചിൻകൂട്ടിൽ

ചേക്കേറുന്നു.

ചിറകുകളൊതുക്കിയൊരു നിദ്ര 

കണ്ണുകളിൽ

കൊക്കുരുമ്മുന്നു.

തുറന്നുവച്ച പുസ്തകമൊന്ന്

നെഞ്ചോടു ചേർത്ത്

ഞാൻ മയങ്ങുന്നു.


പ്രപഞ്ചം എന്നിലൊരു 

തൂവലടയാളം വയ്ക്കുന്നു.


Tuesday 9 July 2024

പുലരിയിൽ

 പുലരിയിൽ

നീയുണരും

കണികാണും

കണിക്കൊന്നപ്പൂ കാണും

വെളിച്ചം ചിരിക്കുന്ന

നാട്ടുവഴി കാണും

തെങ്ങോലകളിൽ

മഞ്ഞവെയിൽ കാണും

ഉണർത്തുപാട്ടു പാടും,

കിളിയെക്കാണും.

ഇലകളിൽ

മഞ്ഞിൻ കണങ്ങൾ കാണും

ഹിമമാല കോർക്കുന്ന

മരങ്ങൾ കാണും.

തോണിപ്പാട്ടു തുഴയും,

പുഴയെ കാണും.

ഓളങ്ങളിൽ

കണ്ണാടിവെളിച്ചം കാണും.


ഒരു കാപ്പിക്കപ്പിൻ്റെ

ആവിക്കു മറവിലൂടപ്പോൾ 

ഞാൻ നിൻ കണ്ണിൻ 

നനവിൽ തൊടും.

പിന്നെ കവിളിൽ,

ചുണ്ടിൻ്റെ കോണിൽ,

താടിയിൽ,

കഴുത്തിൽ

പിന്നെ നിൻ്റെ

ഇടനെഞ്ചിൽ വീണു ഞാൻ

അലിഞ്ഞുമായും.

അപ്പോൾ

ചുടുകാപ്പിക്കപ്പിൽ നീ

എന്നെ മുത്തും.



Friday 5 July 2024

ഷഷ്.......


കരിമുത്തുമാലയൊന്ന്

പൊട്ടി.

ചിതറിത്തെറിച്ച്

മുത്തുമണികൾ 

നൃത്തം ചെയ്യുന്നു.


തിളങ്ങുന്നൊരു മുത്തെടുത്ത്

ചിറകുകളിൽ

തുന്നിപ്പിടിപ്പിച്ചു, ഒരു പറവ.


ഓളങ്ങളിൽ 

മുത്ത്‌ പതിപ്പിച്ചുപതിപ്പിച്ച്

കണ്ണാടി നോക്കുന്നു, അരുവി.


കണ്ണുകളിലൊളിപ്പിച്ചുവച്ച്

ആഴങ്ങളിലേക്ക് നീന്തുന്നു,

മൽസ്യങ്ങൾ.


കാൽനഖങ്ങളിലണിഞ്ഞ്

കാടു ചുറ്റുന്നു,

നായ്ക്കുട്ടി.


പൂവാടികൾ തോറും വിതറി

പരിമളമേറ്റുന്നു,

കാറ്റ്.



വാലിൻതുമ്പിൽ

കോർത്തുകെട്ടി,

തൊടിമുഴുവൻ തുള്ളിച്ചാടുന്നു,

പൈക്കിടാങ്ങൾ.


ഊഞ്ഞാലിലിരുത്തിയാട്ടി

ആകാശത്തെ പൊട്ടുതൊടുവിക്കുന്നു,

മാമരങ്ങൾ


ആഴങ്ങളിൽ

ഉപ്പുജലത്തിൽ

മുക്കിത്തോർത്തിയെടുക്കുന്നു,

ഭൂമി.


മരച്ചീനിത്തോട്ടങ്ങളിൽ   

പകൽച്ചൂട്‌ മായുമ്പോൾ

പൊടിയും

വിയർപ്പുമാറുമ്പോൾ,

കാൽ നീട്ടിയിരുന്ന്,

ചിതറിപ്പോയ മുത്തുകളെ

മടിയിൽ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടി,

നൂലിൽ കോർത്തെടുക്കും,

കനവുകളിൽ, അവരുടെ

കറുത്ത അമ്മമാർ.


അമ്മമാറിൽ പറ്റിച്ചേർന്ന്

തിളങ്ങുന്ന മുത്തുമാലകൾ

ഇനിയുറങ്ങും.


ശബ്ദമുണ്ടാക്കരുത്.

ഉറക്കത്തിലും 

അവർ

പകൽബാക്കിയിലെ

നൃത്തമാടുകയാവും.

ഉണർന്നാൽ 

തടുത്തുകൂട്ടാനാവാത്ത വണ്ണം

വീണ്ടുമവർ 

പൊട്ടിച്ചിതറും.


ഷഷ്....... 

മസാക്കാകിഡ്സ് ഉറങ്ങുകയാവും.






Monday 1 July 2024

ഫെയ്ല്യർ

 ഫാൻസി ലൈറ്റ്സ്‌ ഷോപ്പിനകത്തെ

ശീതളിമ.
റിമോട്ട്‌ കണ്ട്രോൾ ഓപ്പറേറ്റ്‌ ചെയ്ത്‌
ലൈറ്റുകൾ
മാറിമാറി തെളിക്കപ്പെടുന്നു.
എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും
തെളിക്കാനാവാതെ
കോർണറിൽ
ഒറ്റപ്പെട്ട
പ്രിയപ്പെട്ട
ഒരു ലൈറ്റ്‌.
റിമോട്ട്‌ കണ്ട്രോൾ
ഞെക്കി ഞെക്കി തോറ്റ്‌, സ്റ്റാഫ്‌.
പ്രോഡക്റ്റ്‌ ഫെയ്ല്യറോ
സിസ്റ്റം ഫെയ്ല്യറോ
എന്നറിയാതെ
തിളക്കുന്ന ചൂടിലേക്കിറങ്ങുന്നു,
ഞാൻ.
എനിക്കു നേരേ
നീട്ടപ്പെടുന്നു,
ഒരു റിമോട്ട്‌ കണ്ട്രോൾ!!

മയക്കം

 ആസ്പത്രിവരാന്തയിൽ

വെയ്റ്റിംഗ്‌ ഏരിയായിൽ

ഊഴം കാത്തിരിക്കുന്നു.
പുതിയ ബഹുനിലക്കെട്ടിടങ്ങളാൽ
മുഖച്ചിത്രം മാറ്റി,
ആസ്പത്രി ചിരിക്കുന്നു.
കളർ ലൈറ്റുകളിൽ
പല നിറങ്ങളിൽ
പാവാട വിടർത്തുന്ന
ഫൗണ്ടൻ ജലം.
ഓരോ ഫൗണ്ടനരികിലും
അലങ്കാരപ്പനകൾ.
വെള്ളാരംകല്ലുകൾ
മുഖം മിനുക്കുന്ന
ഇടമുറ്റം.
പുറത്ത്‌
കത്തുന്ന നട്ടുച്ച.

ഉഷ്ണം
പാതി മയക്കുന്നു.
ചൂടുകാറ്റിൽ
മുടിയഴിച്ചിട്ട്
യക്ഷികൾ
ഭൂമി തൊടാതെ
പറന്നിറങ്ങുന്നു.
നഖവും ദംഷ്ട്രകളും
നീണ്ടിറങ്ങുന്നു.
ചോര മണക്കുന്ന
അട്ടഹാസങ്ങൾ
എന്നെ കോരിയെടുത്ത്‌
തിരികെ പറക്കുന്നു.
പനമുകളിൽ നിന്ന്
പല്ലും നഖവും മുടിയും മാത്രം
താഴെ വീഴുന്നു.
വീഴ്ചയുടെ ആഘാതത്തിൽ
മയക്കം വിട്ടുണരുന്നു.
വേച്ചുനടന്ന് ആസ്പത്രി വിടുമ്പോൾ
തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്നു
ചിറിയിലെ ചോര തുടച്ച്‌
ആസ്പത്രി എന്നെ നോക്കി
കണ്ണിറുക്കിച്ചിരിക്കുന്നു.
കുറച്ചു പല്ലുകളും
നഖങ്ങളും
മുടിയും
കാറ്റിൽ പറന്നു പറന്നു പോകുന്നു

Saturday 29 June 2024

നോക്കൂ.... ഇവിടെ പൂക്കാലമാണ്.

ജനൽച്ചില്ലിൽ 

വെയിൽച്ചൂട്.

ഷോപ്പിങ്ങ് ബാഗുമായി

പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ

കുളിര്.

ജാക്കറ്റ് എടുക്കേണ്ടിയിരുന്നോ

എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നു.


ചിന്തിച്ചത് മറവിയിലാക്കിക്കൊണ്ട്

മുന്നിലപ്പോൾ  ഒരു

ആഫ്രിക്കൻ സുന്ദരി.

അംഗവടിവുകളെ ഇറുകെപ്പുണർന്ന്,

കാൽമുട്ടുകൾക്ക് 

തൊട്ടു മുകളിൽ എത്തിനിൽക്കുന്ന

സ്ലീവ്ലെസ്സ് ഉടുപ്പ്.

'ഷീ ലുക്ക്സ് വെരി പ്രിറ്റി ഇൻ ദിസ് ഡ്രെസ്സ്' എന്ന്

അഭിനന്ദനത്തിൻ്റെ ചിരി 

മനസ്സിൽ മൊട്ടിടുന്നു.

ചുണ്ടിൽ പൂത്തുവിരിയുന്നു.

അപ്പോൾ

ആശങ്കയിൽ സുന്ദരി തിരിയുന്നു.

എൻ്റെ ചിരിയിലൊരംശം

പകുത്തെടുക്കുന്നു.

'ആർ യു ഓൾറൈറ്റ്?' ആശങ്ക കണ്ടു ചോദിക്കുന്നു.

'ജാക്കറ്റ് എടുക്കണമായിരുന്നോ എന്ന് ചിന്തിക്കുകയായിരുന്നു'

ആംഗലത്തിൽ മറുപടി.

'വെൽ..[കാരണം തണുപ്പാകാൻ സാധ്യതയില്ല]

'യെസ്,  ബട്ട് വൈ ഡു യു നീഡ് ദ ജാക്കറ്റ്?'

പള്ളിയിൽ പോകുന്നുവത്രേ.

കൈകളുടെ നഗ്നതയാണു വിഷയം.

'യു ലുക്ക് വെരി പ്രിറ്റി ഇൻ ദിസ് ഡ്രെസ്സ്'

അഭിനന്ദനത്തിൻ്റെ  പുഞ്ചിരിപ്പൂവിൽ നിന്ന്

ഒരു  വിത്തുവീണ്

പെട്ടെന്നാ ചുണ്ടുകളിലൊരു

പൂക്കാലം വിടരുന്നു.

ഒരേ പൂമഴയിൽ നനഞ്ഞ്

ഒരേ പൂമെത്തയേറി

രണ്ടുപേർ

ഏതാനും ചുവടുകളൊരുമിച്ചു വയ്ക്കുന്നു


ഹൈഹീൽഡ് ചെരുപ്പുകളിൽ

ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ തലയുയർത്തി

ഇപ്പോഴെൻ്റെ മുന്നിലൂടെ

ഒരു പൂക്കാലം

നടന്നു പോകുന്നു.


ഇടറോഡ് മുറിച്ചുകടക്കാനൊരുമ്പെടുമ്പോൾ

ഒഴുകിവന്ന കാറിനായി 

ഒതുങ്ങിമാറി നിൽക്കുന്നു.

ഡ്രൈവിങ്ങ് സീറ്റിലിരുന്ന്

വൃദ്ധയായൊരു വെള്ളക്കാരി

നന്ദിപൂർവ്വം 

കയ്യുയർത്തിക്കാട്ടി,

എൻ്റെ ചുണ്ടിൽ നിന്നൊരു 

പൂവിതൾ

ഇറുത്തെടുക്കുന്നു.

ഡ്രൈവിങ്ങ് സീറ്റിലിപ്പോൾ

ഒരു നിറപൂക്കൂട!


സുഗന്ധവാഹിയായി

ഒരു  കാർ

ഓടിയോടിപ്പോകുന്നു.


ആദ്യമെത്തിയവർ ആദ്യം,

എന്ന മുറയ്ക്ക്

ബസ്സിലേക്ക് കയറുവാൻ

വഴിമാറിത്തന്ന,

ഷോപ്പിങ്ങ് ട്രോളിയുമായി നിന്ന,

മധ്യവയസ്കയായ 

യുറേഷ്യൻ സ്ത്രീയോട്

'ആഫ്റ്റർ യു' എന്ന്

കണ്ണു കൊണ്ട് ആഗ്യം.

അവരും വാങ്ങി,

എൻ്റെ ചിരിവിത്തുകൾ.


ബാങ്ക് കാർഡ് എടുക്കാൻ മറന്ന്

ബാഗിൽ തപ്പി, കാഷ് കാണാഞ്ഞ്

കുഞ്ഞിരിക്കുന്ന പ്രാമുമായി

ബസ്സിൽ നിന്നും തിരികേയിറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയ

ഇംഗ്ലീഷ് യുവതിയോട്

'ഡു യു നീഡ് സം മണി' 

എന്നു ചോദിച്ച്, കൊടുക്കുമ്പോൾ

ഇതാ വിടരുന്നു,

എൻ്റെ ചുണ്ടിലെ അതേ പൂക്കൾ

അവളുടെ ചുണ്ടിലും!

ബസ്സിനുള്ളിൽ നിന്നപ്പോൾ

എല്ലാ കണ്ണുകളും

ഇറങ്ങി വന്ന്

ഓരോ ചിരിവിത്തും വാങ്ങി

സ്വന്തം ചുണ്ടുകളിൽ നട്ട്

നൊടിയിടയിൽ

ഓരോ പൂക്കാലം വിടർത്തുന്നു.


ഒരു പൂവാടിയിപ്പോൾ

ടൗണിലേക്കു സ്റ്റിയർ ചെയ്യുന്നു.


മുൻസീറ്റിലിരിക്കുന്ന 

ഇൻഡ്യൻ വേഷമണിഞ്ഞ വൃദ്ധ ചോദിക്കുന്നു,

'ഡു യു ഹാവ് ഇൻ്റർനെറ്റ്?

കുഡ് യു പ്ലീസ് ഫൈൻ്റ് എ പോസ്റ്റ് കോഡ് ഫോർ മി'

ഒറ്റക്കു ജീവിക്കുകയാണത്രേ.

മകൻ്റെ പുതിയ അഡ്രസ്സിലേക്കുള്ള യാത്രയാണ്.

ലക്ഷ്യത്തിൽ ബസ്സെത്തുമ്പോഴേക്കും

മകൻ്റെ വിശേഷങ്ങളുടെ 

പൂമഴയിൽ നനഞ്ഞു കുളിർന്ന്

ഞാനിങ്ങനെ...


ശേഷം,

ബസ്സിറങ്ങി,

ട്രൈവീലർ വാക്കറിൽ ബാലൻസ് ചെയ്ത്,

ഒരു പൂമരം

വേച്ചുവേച്ച് നടന്നു പോകുന്നു.


പൂവിത്തുകൾ

പുറത്തേക്കു തൂവി,

ബസ്സ് പിന്നെയും നീങ്ങുമ്പോൾ,

ചുറ്റുപാടും കണ്ണയക്കുന്നു.

ആഹാ...

എത്ര പെട്ടെന്നാണിവിടെല്ലാം 

പൂക്കളാൽ നിറഞ്ഞത്, 

എന്നതിശയിക്കുന്നു.


നോക്കൂ, നിങ്ങളോടാണ്.

ഇവിടെ പൂക്കാലമാണ്.

ഇവിടെയെല്ലാം നിറയേ

പൂക്കളാണ്.

ഇനിയുമെത്ര വസന്തങ്ങൾക്കുള്ള

പൂവിത്തുകളാണെന്നോ

ഇവിടെല്ലാം.. 







Wednesday 26 June 2024

അടയാളം

നോക്കൂ

നിനക്കായുള്ള കമ്പളങ്ങളിൽ

ഞാനെന്നേ

പൂക്കൾ തുന്നിത്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.

നിൻ്റെ ചിരി ഉദിച്ചു നിൽക്കാൻ

നക്ഷത്രപ്പൂക്കൾ തുന്നിയ

ഇരുണ്ട ആകാശപ്പുതപ്പുകൾ

ഞാൻ മറച്ചുപിടിക്കുന്നു.

നീയുറങ്ങുമ്പോൾ

മെല്ലെ വന്ന്

പുതപ്പിക്കുന്നു.

നിറുകയിൽ ചുംബിച്ച്

പിൻവാങ്ങുന്നു. 

ഉണരുമ്പോൾ

ഞാൻ പുതപ്പിച്ച മാന്ത്രികക്കമ്പളവും

അതിലെ നക്ഷത്രങ്ങളും

നീ കാണുകയേയില്ല.

എന്നാൽ

നിൻ്റെ ചുണ്ടുകളിൽ

ഒരു ചുവന്നനക്ഷത്രപ്പൂവടയാളം

നീ കാണാത്ത വിധം

ഞാൻ ഒളിപ്പിച്ചുവച്ചിട്ടുണ്ടാകും.

നിഗൂഡമൊരു പുഞ്ചിരിയായ്‌

അതു നിന്നിൽ

ഉദിച്ചു നിൽക്കും.


പൊള്ളല്‍

പുഴയൊഴുക്കിനെ 

രണ്ടായ് മുറിച്ച്

പൊങ്ങിവന്നൊരു 

തുരുത്ത്,

വളര്‍ന്ന് പരന്ന്

കാക്കക്കാല്‍ത്തണല്‍ പോലുമില്ലാത്ത

മരുഭൂമിയായപ്പോള്‍

മണലില്‍ 

പുഴ കാച്ചിക്കുറുക്കിയുരുക്കിയ

ഉപ്പിന്റെ 

തീപ്പൊള്ളല്‍

മഴയുടെ കൂട്ടുകാരികൾ

അപ്പോഴാണു മഴ

പാറിപ്പറന്ന്

കുഞ്ഞുമോളുടെ

കയ്യിൽ വന്നിരുന്നത്.

കൂട്ടുകാരിയായത്.

കയ്യിലും കണ്ണിലും കവിളിലും

ഉമ്മ കൊടുത്തത്.

അവൾക്കൊപ്പം

കടലാസു വഞ്ചിയുണ്ടാക്കിക്കളിച്ചത്.

ഈർക്കിൽപ്പാലം പണിതത്.

തറയിൽ 

നനഞ്ഞ പൂക്കളമിട്ടത്.

 ഉടുപ്പ്

മുക്കിപ്പിഴിഞ്ഞത്.


ഓലക്കീറുകൾ മുകളിൽ തിരുകി,

താഴെ,

ചളുക്കു വീണ, 

പരന്ന ചരുവങ്ങളിലെ വെള്ളം

അമ്മ പുറത്തൊഴുക്കിയപ്പോഴാണ്

കുഞ്ഞുമോളുടെ കൂട്ടുകാരി

 വീടിനു പുറത്തും

അവളുടെ ഉമ്മകളിൽ നനഞ്ഞ

കുഞ്ഞുമോൾ

അകത്തുമായിപ്പോയത്.

എന്നിട്ടും 

പഴുതുകളുണ്ടാക്കി,

കാറ്റായി

നനവായി

കുളിരായി

അമ്മയറിയാതെ

കുഞ്ഞുമോളെ

പുണർന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നുണ്ട്

മഴ.


അപ്പുറത്ത വീട്ടിലെ

അടഞ്ഞ ജനാലകളിലും

ബാൽക്കണിവാതിലുകളിലുമെല്ലാം 

മുട്ടിമുട്ടി വിളിച്ച്

മറുപടി കിട്ടാതെ

ഒടുവിൽ,

ചളി തെറിക്കാതെ

നനവു തൊടാതെ

കാറിൽ യാത്രപോകുന്ന

അവിടത്തെ കുഞ്ഞിമോളേയും,

അടച്ച കാർ ഡോറിൻ്റെ ചില്ലിൽ

അടിച്ചടിച്ചു കൂട്ടുകൂടാൻ വിളിക്കുന്നുണ്ട്

മഴ.

സ്ട്രോബെറി മൂൺ

ചുവന്നുവിളഞ്ഞ നിലാവിനെ

സ്ട്രോബെറിപ്പാടങ്ങൾ

നുള്ളിയെടുക്കുന്നു.


മഞ്ഞനിലാവിൻ  നൂൽ നൂറ്റ്

റെയ്പ്സീഡ് വയലുകൾ

പുതപ്പു നെയ്യുന്നു.


ഉഴുതു തീരാൻ വൈകിയ 

ഇരുണ്ട പാടത്ത്

വീടണയാൻ വൈകിയ

കറുത്ത പെൺകുട്ടി

സ്ട്രോബെറിമൂണിനെ 

നോക്കി നിൽക്കുന്നു.


കുന്നുകൾക്കു മുകളിലൂടെ

റെയ്പ്സീഡ് വയലുകൾക്കും

സ്ട്രോബെറിപ്പാടങ്ങൾക്കും

മേപ്പിൾ വനങ്ങൾക്കും

ഹൈവേകൾക്കും

ഫ്ലാറ്റുകൾക്കും

മാൻഷനുകൾക്കും

തൈംസിനും

വിമാനങ്ങൾക്കും

ബിഗ് ബെന്നിനും 

മേഘങ്ങൾക്കും മുകളിലൂടെ

സ്ട്രോബെറിമൂൺ

ഇപ്പോൾ

പാഞ്ഞുപോകുന്നു,

നെഞ്ചിലൊരു

കറുത്ത പെൺകുട്ടിയെ

ചേർത്തടുക്കിക്കൊണ്ട്.




 



Sunday 23 June 2024

അപൂർണ്ണമായ കാൻവസ്


കടലിപ്പോൾ സൂര്യനെ

കരയിലേക്ക്

നീട്ടി വരക്കുന്നു


തീരത്ത്

ഒറ്റക്കൊരു കടൽപ്പാലം

തിരകളെണ്ണുന്നു


പറന്നുവന്നിരുന്ന്

ഒറ്റക്കൊരു  കടൽക്കാക്ക

തിരകളെണ്ണുന്നു.


കടൽപ്പാലത്തിനറ്റത്ത്

കറുത്ത നിഴലായ്   

ഒറ്റക്കൊരു പെൺകുട്ടി

തിരകളെണ്ണുന്നു


കടൽപ്പാലവും

കടൽക്കാക്കയും

കറുത്ത പെൺകുട്ടിയും

ഒറ്റക്കൊറ്റക്ക്

തിരകളെണ്ണുന്നു


കടൽപ്പാലവും 

കടൽക്കാക്കയും

കറുത്ത പെൺകുട്ടിയും

ഒരുമിച്ച് തിരകളെണ്ണുന്നു.


കടലപ്പോൾ കാൻവസ് മടക്കുന്നു


 ഭൂമിയുടെ 

കറുത്ത കാൻവസിൽ

ഇപ്പോൾ

ഒറ്റക്കൊരു കടൽപ്പാലം 

ഒഴുകിയൊഴുകിപ്പോകുന്നു.


ഒറ്റക്കൊരു കടൽക്കാക്ക 

പറന്നുപറന്നു പോകുന്നു.


കാൻവസിൽ കാണാതായ

പെൺകുട്ടിയെത്തേടി

ഒറ്റക്കൊരു കടൽ

തിരകളെണ്ണിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.




Saturday 15 June 2024

യാത്രക്കുറിപ്പ്

കണ്ടിരുന്നു,

യാത്രയുടെ തുടക്കം മുതലുള്ള

ചൂണ്ടുപലകകൾ


പുൽമൈതാനങ്ങളിൽ

പുലരി വിരിച്ച

മഞ്ഞുകണങ്ങൾ.


ഗാർഡനിലെ ഗസീബോയിൽ 

നൃത്തം പരിശീലിക്കുന്ന

ഇളവെയിൽ..


മിനുത്ത  പാതകൾക്കിരുപുറം

വെളുപ്പും പച്ചയും വാരിവിതറുന്ന

ബിർച്ച് മരങ്ങളും

ഡെയ്സിയും..


കുതിരകളുടേയും

ചെമ്മരിയാടുകളുടേയും

താഴ്വരകളും

കുന്നിൻ ചെരിവുകളും..


ഇടതൂർന്ന വൃക്ഷങ്ങൾക്കും

യഥേഷ്ടം വിഹരിക്കുന്ന

മാനുകൾക്കും മുയലുകൾക്കും

പേരറിയാത്ത ഒരുപാടു കിളികൾക്കുമൊപ്പം

വിക്റ്റോറിയൻ യുഗത്തിന്റെ

പടികളിറങ്ങി വന്ന്,

തൊപ്പിയൂരി, തല കുനിച്ചുവന്ദിച്ച്‌

സ്വാഗതമോതുന്ന,

ഇടത്താവളസത്രമൊരുക്കിയ

മെഴുതിരിയത്താഴം.


തണുത്ത തൂവൽപ്പുതപ്പിനാൽ

വാരിപ്പുണരുന്ന

രാത്രി.


അരികത്തെ 

ഓക്കുമരത്തിൻ്റെ

നിശ്ശബ്ദതയിലേക്കു

രാവേറെയായിട്ടും

ചിലച്ചു കൊണ്ടു കൂട്ടിനു ചെന്ന

റോബിൻ.


നോക്കൂ

നേരം വല്ലാതെ വൈകിയിരിക്കുന്നു.

നിൻ്റെ പേരടയാളപ്പെടുത്തിയ

ഇനിയുമൊരുപാടു ദിശാസൂചകങ്ങളിൽ

ഒന്നുപോലും തെറ്റാതെ

ഇന്നോളമുള്ള

എൻ്റെ സഞ്ചാരത്തിൻ്റെ

ഈ ദിവസത്തെ ഡയറിക്കുറിപ്പ്

ഞാനിങ്ങനെയെഴുതി നിറുത്തുന്നു.


പുലർച്ചയിലുണരാനായി

നിന്നിലേക്കു മാത്രമുള്ള യാത്ര

തുടരാനായി

മിഴികൾ

നിന്നിലേക്കു കൂമ്പുന്നു.


ശുഭരാത്രി


 

Thursday 13 June 2024

തിളക്കങ്ങൾ


കാർമേഘനൊമ്പരങ്ങളെ

വായിക്കുന്നു.

പകുതിയിൽ മടക്കി

രാവുറങ്ങുന്നു.


രാമഴ പെയ്ത

അക്ഷരങ്ങൾ  നനഞ്ഞ

മാമരങ്ങൾ,

'എന്തൊരു മഴ' എന്ന്

ചിറകൊതുക്കുന്നു.


പുലരിയിൽ

പുൽക്കൊടിത്തുമ്പിൽ

അടരാതെ ബാക്കിനിന്ന

നോവുകളെ,

'അക്ഷരനക്ഷത്രങ്ങൾ പൂത്തിറങ്ങിയ

ഭൂമി' എന്ന്

താഴേക്കു നോക്കിയാരോ

മൊഴിമാറ്റുന്നു.


ആകാശമപ്പോൾ

ഒഴിഞ്ഞ ഒരു പുസ്തകം നിവർത്തി,

വായിക്കാനിരിക്കുന്നു.

Thursday 6 June 2024

ബന്ധിതം

കണ്ണുകൾ മൂടിക്കെട്ടി,
കാൻവസിൻ്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നു.
നിന്നെ ഓർത്തെടുക്കുന്നു.


നിന്നെ വരക്കുന്നു.
പുഴയെ വരക്കുന്നു.
പൂക്കളെ,
പാടുന്ന കിളികളെ,
നക്ഷത്രങ്ങളെ,
തെളിഞ്ഞ ആകാശത്തെ,
സൂര്യനെ വരക്കുന്നു.


നീയെൻ്റെ കളർ പാലറ്റ്
തട്ടി മറിക്കുന്നു.
കണ്ണു തുറന്നപ്പോഴേക്കും
എൻ്റെ പുഴ ഒഴുകിപ്പോയിരുന്നു.
പൂക്കൾ പൊഴിഞ്ഞുപോയിരുന്നു.
കിളികൾ പറന്നുപോയിരുന്നു.
ആകാശമിരുണ്ട്,
നക്ഷത്രങ്ങൾ മാഞ്ഞ്,
സൂര്യൻ മറഞ്ഞുപോയിരുന്നു.


ചായപ്പടർപ്പിൽ
നിന്നെ തിരഞ്ഞു.
പച്ചയിൽ,
മഞ്ഞയിൽ,
ചുവപ്പിൽ,
വെളുപ്പിൽ..



ഒരു തുള്ളി കറുപ്പിനാൽ
ഞാനൊരു ബലൂൺ വരച്ചു.
പിന്നെ നിറങ്ങൾ
ഊതിയൂതി നിറച്ചു.
ബലൂൺകാലുകളിൽ
ഇപ്പോഴൊരാകാശപേടകം.
ഞാനതിൻ്റെ ഒത്ത നടുക്കിരിക്കുന്നു.
പറക്കുന്നു.

രാജ്യങ്ങൾ പറന്നുപറന്നു പോകുന്നു
സമുദ്രങ്ങൾ,
ഗ്രഹങ്ങൾ,
ഗാലക്സികളാകെയും
പറന്നുപറന്നുപോകുന്നു.



ഇപ്പോഴത്
തുടിക്കുന്ന ഹൃദയം കൊത്തിവച്ച
ഒരു പടിവാതിലിലിലെത്തുന്നു.
ഞാൻ വാതിൽ തള്ളിത്തുറന്ന്
ഒരു ഒറ്റമുറിയിലേക്കു കടക്കുന്നു.
മുറി നിറയേ
നിൻ്റെ കുസൃതിച്ചിരിയുടെ
ചുവന്ന റോസാപ്പൂക്കൾ!

ഞാൻ നിന്നെ തിരയുന്നു.

അപ്പോഴതാ,
പൂക്കൾ ചിറകു വിടർത്തുന്നു.
പറന്നു പൊങ്ങുന്നു.
ദൂരങ്ങളിൽ നിന്ന്
എനിക്കു കേൾക്കാം,
അകന്നകന്നുപോകുന്ന
അവയുടെ ചിറകടികൾ.

ചിറകു മുറിഞ്ഞ്
ബന്ധിതമായ
ഒരു ചിരി
ഇപ്പോഴിവിടെ
എൻ്റെ ചുണ്ടുകളോടു
പറ്റിച്ചേരാനായി,
ഇല്ലാച്ചിറകുകളിട്ടടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

Wednesday 5 June 2024

പുഴുജീവിതത്തിനൊടുവിൽ...



മരണമല്ല,
ധ്യാനമാണ്,
പുഴുജീവിതത്തിനൊടുവിലെ
സുഷുപ്തിയാണ്.
വർണ്ണങ്ങളായ് പുനർജ്ജനിക്കാനുള്ള
തപസ്സാണ്,
ശലഭജന്മത്തിലേക്കുള്ള
നിശ്ശബ്ദയാത്രയാണ്. 


പറന്നുയരുന്ന 
ചിറകുകളിൽ
പല നിറങ്ങളിൽ
മുദ്രണം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്,
തപസ്സിൻ്റെ നാളുകളിലെ
ധ്യാനശ്ലോകങ്ങളല്ല,
ആഹ്ളാദത്തിൻ്റെ
ആകാശവർണ്ണങ്ങളാണ്.

മരണസുഷുപ്തിയുടെ വിനാഴികകളെ
കൊക്കൂണുകൾ
മറവിയുടെ
പട്ടുനൂലിഴകൾ കൊണ്ട്
പൊതിഞ്ഞെടുക്കുന്നു.

ഓർമ്മകളെ അടക്കം ചെയ്ത
ശവക്കല്ലറകൾക്കുള്ളിൽ നിന്ന്
ആത്മാക്കൾ 
വർണ്ണശലഭങ്ങളായ് പറന്നുയരുന്നു.

ചിറകുകൾ മുളയ്ക്കാതെ പോയവയ്ക്ക്
ജീർണ്ണതയുടെ വേവുഗാഥകൾ 
രേഖപ്പെടുത്താനായേക്കാം.
പറന്നുയർന്നവയോട്
അതൊന്നും ചോദിക്കരുത്.
പൂർവ്വജന്മം എന്നത്
അവയ്ക്ക് 
വായിക്കാതെ പോയ
പഴങ്കഥ മാത്രമാവും.




Tuesday 4 June 2024

'കോടി'പതി

താലികെട്ടും പുടവകൊടയുമില്ലാതെ

ആദിവാസിക്കോളനിയിൽ നിന്ന്

അയാളുടെ കയ്യും പിടിച്ച് 

പുറംലോകത്തേക്ക് ഒളിച്ചോടിയ കാലത്ത്

അവൾക്ക്

മൊബൈൽ ഫോണെന്നത് 

കേട്ടറിവു മാത്രമായിരുന്നു.

പുതുമോടിയിൽ 

കണവൻ സമ്മാനിച്ച ഫോണിൽ

അത്യാവശ്യ നമ്പറുകൾ 

ഫീഡ് ചെയ്ത് കൊടുത്തതും

അതിയാനായിരുന്നു.


ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞ്

ഒന്നാമത്തെ മകളു പിറന്നപ്പോഴേക്കും

പലചരക്കുകടക്കാരൻ വാസുപ്പാപ്പൻ്റേയും

മീങ്കാരൻ മയ്തീനിക്കായുടേയും 

വാടകവീടിൻ്റെ ഉടമ

ജോസപ്പുമുതലാളിയുടേയും

കോൾ ഹിസ്റ്ററി നോക്കി,

കള്ളും കഞ്ചാവും മണക്കുന്ന

ഇടിക്കൊപ്പം

'കുഞ്ഞിൻ്റെ തന്തയാര്?' എന്ന 

ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ,

അപ്രത്തെ വിലാസിനിയമ്മയുടെ വീട്ടിൽ 

റ്റിവി കാണാൻ പോയ്ത്തുടങ്ങിയതു മുതൽ മാത്രം

പരിചിതമായ

'ഫ്ലവേഴ്സ് ഒരു കോടി'യിലെ 

ചോദ്യങ്ങൾ അവൾക്കോർമ്മ വന്നു. 

അതിയാൻ്റെ  മൂക്കിൻ തുമ്പത്തെ 

തടിച്ച മറുകു പോലും അതുപോലുള്ള 

കുഞ്ഞ് പിന്നാരുടെ?

എന്ന മറുചോദ്യത്താൽ 

ഒടുവിലവൾക്ക്

അതിയാൻ്റെ പേരൊഴികെ

മറ്റു പേരുകൾ

മായ്ച്ചുകളയാനൊത്തു.


ഫോൺ നമ്പറുകൾ ഡെലീറ്റ് ചെയ്യാൻ

അതിനകം പഠിച്ചിരുന്നതിനാൽ

ചോദ്യമുനയിൽ നിന്ന

ആളുകളുടെ നമ്പറുകൾ

മൊബൈൽ ഫോണിൽ നിന്ന്

അവൾ തന്നെ ഡെലീറ്റ് ചെയ്തു.


ചോറിനു മീങ്കൂട്ടാൻ വേണമെന്ന്

അയാൾക്ക് നിർബന്ധമുണ്ടായിരുന്നിട്ടും

കടമായിനി മീൻ വാങ്ങില്ല,

എന്നവൾ തീരുമാനിച്ചു.

പലചരക്കുകടയിലെ പറ്റുബാക്കിയേയും

കടം പറഞ്ഞ വാടകക്കുടിശ്ശികയേയും ഓർത്ത്

കഴുത്തിലെ കറുത്തചരടിൽ തൂങ്ങുന്ന,

സ്വയം കൂലിപ്പണി ചെയ്തുണ്ടാക്കിയ,

ഇത്തിരിപ്പോരം പോന്ന മിന്നിൽ

തിരുപ്പിടിച്ച്,

കള്ളിറങ്ങി വിഷണ്ണനായിരുന്ന

അയാൾക്കരികിലിരുന്ന്

സ്നേഹത്തോടെ

ചോറും മീങ്കൂട്ടാനും വിളമ്പി,

മൽസരത്തിൽ നിന്ന്

പുറത്താകാതെ നിന്നു.


രണ്ടു വർഷത്തിനുള്ളിൽ പിറന്ന

രണ്ടാമത്തെ പെൺകുട്ടിക്കൊപ്പം

ദിവസേനെയുള്ള ഇടിയും

കഞ്ചാവുമണവും കൂടി വളർന്നപ്പോൾ

അവൾ

'ഫോൺ എ ഫ്രെൻ്റ് ' ഒപ്ഷനിൽ

വിലാസിനിയമ്മയുടെ

'ക്വിറ്റ്' എന്ന ഉപദേശം കൈക്കൊള്ളാതെ

അതിയാൻ്റെ പേർ

പിന്നെയും ലോക്ക് ചെയ്തു.

മൂത്ത മകൾക്ക്

പൊട്ടുകമ്മൽ വാങ്ങാൻ സ്വരുക്കൂട്ടിയ

ബാക്കി സമ്പാദ്യവും

അങ്ങിനെ അവൾക്ക് നഷ്ടമായി.


ഇടികൊണ്ടു നാഭി തകർന്ന 

ഒരു രാത്രിയിൽ

വിവരമറിഞ്ഞെത്തിയ

പോലീസുകാരോട്

'എനിക്കു പരാതിയൊന്നുമില്ലേ'യെന്ന്

കരഞ്ഞുപറഞ്ഞു.

പിന്നേയുമയാൾക്കരികിലിരുന്ന്

സ്നേഹത്തോടെ

ചോറും 

മക്കൾക്കു പോലും കൊടുക്കാതെ മാറ്റി വച്ച,

വിലാസിനിയമ്മ കൊടുത്ത

ഇത്തിരി ഇറച്ചിക്കറിയും വിളമ്പി.


മൽസരം തുടർന്നു.


മൂന്നു വർഷത്തിനുള്ളിൽ

മൂന്നു പെറ്റ്,

മൂന്നാമത്തേതും പെൺകുഞ്ഞായിപ്പോയതിനും

ജാരസംസർഗ്ഗത്തിനും കൂടിയുള്ള ഇടി 

വർഷങ്ങളോളം വളർന്ന്,

ഒടുവിൽ 

മടവാളിൻ മൂർച്ചയിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ

പറമ്പു മുഴുവനോടിയ

ഒരു രാത്രിയിൽ

അവസാനത്തെ പിടിവള്ളിയായാണ്

അവൾ

വിലാസിനിയമ്മയുടെ വീട്ടിലെ

കട്ടിലിനടിയിൽ

നൂണ്ടുകയറി ഒളിച്ചിരുന്നത്.

അവിടത്തെ കുട്ടേട്ടൻ 

ആയിടെ വിഭാര്യനായ

ആളാണെന്ന്

ഓർക്കാനുള്ള ഇട

അവൾക്കു കിട്ടിയില്ല.


അവളുടെ വാടകവീട്ടിൽ

തിളച്ച കഞ്ഞി തൂകി,

അടുപ്പു കെട്ടു.

മീങ്കൂട്ടാൻ

കരിഞ്ഞുപിടിച്ചു. 

മൂക്കിലെ മറുകിൻ്റെ

തെളിവു നൽകാനില്ലാതിരുന്ന,

പൊട്ടിവിടരുന്ന കൗമാരത്തെ

ഭയന്നിരുന്ന 

ഇളയ രണ്ടു കുഞ്ഞുങ്ങൾ

മൂത്തവളുടെ കൂടെ

എവിടെയോ ഒളിച്ചു.


അവളെ തേടി നടന്ന് ഒടുവിലയാൾ

'ഇതാണല്ലേ നിൻ്റെ ജാരൻ' എന്ന്

കട്ടിലിനടിയിൽ നിന്ന് അവളെ

''കയ്യോടെ'' പിടി കൂടി,

കൂടുതൽ തെളിവിനായി അയാൾ

കോൾ ഹിസ്റ്ററി തപ്പുമ്പോൾ,

മൊബൈൽ ഫോൺ പിടിച്ചുവാങ്ങി

ഫിഫ്റ്റി ഫിഫ്റ്റി എന്ന

 ഒപ്ഷൻ വച്ചത്

കുട്ടേട്ടനാണ്.

മൂന്ന് വർഷമായിട്ടും

ഒരു നിലയ്ക്കുമുയരാത്ത

ദാമ്പത്യം എന്ന

ആ റോങ്ങ് ഒപ്ഷൻ

ഒടുവിലവളങ്ങു ഡെലീറ്റ് ചെയ്തു.

എന്നിട്ട്

എന്തും വരട്ടെയെന്നു തീരുമാനിച്ച്

കുട്ടേട്ടൻ തന്ന

അവസാന ലൈഫ് ലൈനിൽ

'കുട്ടേട്ടൻ' എന്ന ഒപ്ഷൻ

ലോക്ക് ചെയ്യാതെ

മൽസരം ക്വിറ്റ് ചെയ്ത്

ബാക്കിയായ

മൂന്നു മക്കളേയും നയിച്ച്

നിലത്തു ചവിട്ടി നടന്നു പോയി.




Thursday 30 May 2024

ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നു...

 പടിഞ്ഞാറേ കോലായയിൽ

ചാഞ്ഞുപെയ്യുന്ന 

ഇളവെയിൽനനവിൽ

ചിത്രത്തൂണിന്റെ നിഴൽത്തണുപ്പിൽ

നിന്റെ തോളിൽ തല ചായ്ച്ച്‌

ചുടുകാപ്പിയുടെ നീരാവിക്കുള്ളിലൂടെ

അകലെ

കടൽത്തിരകളിൽ കണ്ണെറിയുന്ന 

സായാഹ്നങ്ങൾ

തിരികെയെത്തണമെന്ന്

ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നു.

തൊടിയിലെ

അണ്ണാർക്കണ്ണൻ്റെ ത്ധിൽ ത്ധിലും

തിട്ടിനു മുകളിലൂടെ

വരിയിട്ടു നടക്കുന്ന

കീരിക്കുടുംബവും

തെക്കേ മുറ്റത്തെ 

ചെമ്പരത്തിത്തണലും

കൂനാംകുത്തിട്ട്‌ 

ആകാശമുത്തമിടുന്ന,

മാന്തോപ്പിലെ ഊഞ്ഞാലാട്ടങ്ങളും

തിരികെ വരണമെന്ന് 

ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നു.

പടിയിറങ്ങിപ്പോയ മണിപ്പൂച്ച

ഒരു ഇടവപ്പാതിയിൽ 

ആകെ നനഞ്ഞ്‌

തിരികെയെത്തുവാൻ

ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നു.

പൂച്ചയുറക്കങ്ങളിൽ നിന്ന്

എന്നെയുണർത്തുന്ന

നിന്റെ ശലഭചുംബനങ്ങളും

കുറുംകുറുകലുകളും

രോമക്കൈകളാലുള്ള

പൂച്ചയാലിംഗനങ്ങളും

ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നു.


ഇവിടെയുണ്ട്;

മഞ്ഞവെയിൽ വീണുവിളർത്തൊരു

വരാന്ത.;

തിരകളടങ്ങി ശാന്തമായൊരു

കടൽ..

കാപ്പുച്ചീനോയുടെ ചുടുമണം നുകർന്ന്,

പില്ലറുകളുടെ നിഴൽ പറ്റി,

ഞാനിവിടെ

നീയില്ലായ്മയിലേക്ക്

തല ചായ്ക്കുന്നു.

ഇരുൾ വീഴുമ്പോൾ

ക്ലാവു പിടിച്ച

ആ പഴയ വിളക്ക്‌

പുറത്തെടുക്കുന്നു.

അത്ഭുതങ്ങളൊന്നും

ഒളിപ്പിക്കാഞ്ഞിട്ടും

ഒരിക്കലും തിളങ്ങാത്ത വിധം

ഞാനതിനെ

തുടച്ചുതുടച്ച്‌..

തുടച്ചുതുടച്ച്‌....

xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Wednesday 29 May 2024

നീ... ഞാൻ...

കാറ്റെറിഞ്ഞ

ചക്കരമാമ്പഴം.

വീണു പൊട്ടിയ 

ഓട്.

ഇടയിലൂടെ

അകത്ത് വീണുടഞ്ഞു ചിതറിയ

ചില്ലുവെളിച്ചം.


വെളിച്ചം ...

ഇരുണ്ട നിലവറകളിലേക്ക്

ഇറങ്ങി വരുന്ന

ഗോവണി.

കണ്ണു മൂടുന്ന

കറുത്ത ശീലത്തുണ്ടിനെ

മുറിച്ചെറിയുന്ന 

കത്രികത്തിളക്കം.

ഇരുട്ടു കൊണ്ട്

ഒളിപ്പിച്ചവയെ

വെളിപ്പെടുത്തുന്ന

തിരിവെട്ടം.

കറുപ്പിൻ്റെ അഖണ്ഡസാമ്രാജ്യത്തിലെ

വാൾത്തലക്കളങ്കം

.


കളങ്കം....

അഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന 

പ്രകാശത്തിന്നെതിരെ

നിവർത്തിയ കുട.

തുടുത്ത ഇളം കവിളിൽ

അമ്മ തൊടുവിച്ച

കരിമഷി.

തെളിജലത്തിന്റെ 

തിരുനെറ്റിയിൽ 

കുറി ചാർത്തുന്ന 

തോണി.

പ്രണയപൂർണിമയ്ക്കു

കുറുകെ പറന്ന

ചക്രവാകപ്പക്ഷി.

അമൂർത്തതയിലും നിറവായ

നീ...

ഞാൻ.....


Saturday 25 May 2024

ഉന്നം

 കടലിപ്പോൾ രണ്ടായ് പിളർന്ന്

നടുവിൽ ചാലു കീറിയിരിക്കുന്നു.

ആകാശഞൊറികൾ

ഒതുക്കി കെട്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ഒരേ ദീപ്തിയിലൂഞ്ഞാലു കെട്ടി,

ധ്രുവങ്ങൾ

നിന്നിലേക്കെന്നിലേക്കാടുന്നു.


ദാ

ഇവിടമാകെ 

ഒലീവുകൾ തളിർത്തിരിക്കുന്നു.

ഇല കൊത്തിപ്പറന്ന

ഒരു പ്രാവ് 

അങ്ങേ ധ്രുവത്തിലെ തേനരുവിയിൽ

ഉന്മത്തനായ് വീണുപോയൊരു ഉറുമ്പിന്

ഒലീവിലയിട്ടു കൊടുക്കുന്നു.


ഒരു അമ്പിൻ മുനയിപ്പോൾ

ആ വെള്ളരിപ്രാവിനെ ഉന്നം വയ്ക്കുന്നുണ്ട്.

നോക്കൂ,

നിൻ്റെ കണ്ണുകളിപ്പോൾ

അമ്പു കൂർപ്പിച്ചു തീ പാറിക്കുന്നത്



Thursday 23 May 2024

പൊന്മ

എത്ര വേഗത്തിൽ

എത്ര അനായാസമായി

അത്രമേൽ മനോഹരമായി

അത്രയും അവധാനതയോടെ

നീ

ആഴങ്ങളിലേക്കൂളിയിടുന്നു.


നിന്നെ അടയാളപ്പെടുത്തിയ

ജലശിൽപ്പം

വീണുതകരുന്നു.


ഒരൊറ്റ നിമിഷം 

പല വർണ്ണങ്ങൾ

ജലത്തിനേകി

നീ

തിരികെ പറക്കുന്നു.


നിൻ്റെ നീണ്ട കൊക്കിൽ

പിടയ്ക്കുന്ന കവിത....

പിടയുന്ന ഞാൻ...

Sent
Enter
Sent 1m ago
Enter
Sent 1m ago
Enter